නොහැකියාවේ මහිමය
එකතරා පල්ලියක සාත්තු සේවකයකුට රැකියාවක් ලැබුනා. පල්ලියේ පූජකවරයා ඔහුව සාදරයෙන් පිළිගත්තා. ටික දිනක් යනවිට ඔහුට ලිවීමට හෝ කියවීමට නොහැකි බව පල්ලියේ පූජක තුමා තේරුම් ගත්තා.
පසුව පූජක තුමා ඔහුට ලිවීමට සහ කියවීමට ඉගැන්වීමට තීරණය කරා. කෙසේ වුවද ලිවීමට හා කියවීමට ඉතා දුර්වලයෙකු වූ ඔහුට ඒ දේවල් ඉතා අපහසු උනා. ඔහුට බොහෝ කල් ගියත් ලිවීමට සහ කියවීමට නොහැකි උනා.
මේ නිසා පූජක තුමා බොහෝ සේ ඔහු සමග උරණ උනා. ඔහුට නිතරම බැන වැදුනා. අවසානයේ ඔහුව පල්ලියෙන් පිටමං කරා.
පසුව ඔහු නගරය වෙත ගොස් ඉතා සුළු රැකියාවක නිරත උනා. පසුව ඔහුට ඔහුගේම ව්‍යාපාරයක් ඉතා සුළුවෙන් පටන් ගැනීමට හැකි උනා. මෙයින් නොනැවතුන ඔහු ඉතා විශාල ධනස්කන්දයක උරම කරුවකු බවට පත් උනා.
ඔහුට ඔහුගේ බැංකු පොතේ කීයක්‌ තිබෙනවාදැයි දැනගැනීමට අවශ්‍ය උනා.
ඔහු බැංකුව වෙත ගොස් ඔහුගේ බැංකු පොතේ ඇති ගණන එහි කළමනාකරුගෙන් ඇසුවා. ඔහු පැවසුවේ එහි බ්ලියන දහස් ගණනක් පමණ ඇති බවයි. ඔහු ඇසුවා බිලියනයක් කියන්නේ කොච්චරක්ද කියලා. කළමනාකරු එය ඔහුට ලියලා පෙන්නුවා. එය ඔහුට නොතේරෙන බව පැවසුවා. විශ්මයට පත් කළමනාකරු පසුව කියා සිටියේ ඔබ මේ නගරයේ දැනට සිටිය ලොකුම ධනවතා. එහෙත් ඔබ ලියන්න කියන්න දැන සිටියා නම් ඔබ දැන් කොතැනක ඉදීවිද?
ඔහු සිනහමුසු මුහුණෙන් මෙසේ කිවා. පල්ලියේ සාත්තු සේවකයෙක්
මේක කෙටි කතාවක්..මීට වඩා විස්තර සහිතව මා කියවා තියෙනවා..මේ තරමින් හෝ සඳහන් කිරීම අගය කරනවා..
ReplyDeleteපල්ලියේ සාත්තු සේවකයෝ කියලා ජාතියක් නෑ ඉන්නෙ සංක්‍රිස්තියන් කෙනෙක්.. තේරෙන විදිහට කිව්වොත් පන්සලේ ඇබිත්තියා වගේ..
මම හරියටම ඒ ගැන දන්නේ නෑ. මම මේ කතාව ඇහුවේ පොඩි කාලේ. නිවැරදි කිරීමට ස්තුතියි...
ReplyDelete